kleurig geregeld
     

 

 


De een zijn dood...
De een zijn dood is de ander zijn brood. Dat klinkt natuurlijk onaardig maar is wel een absolute waarheid. Kijk naar een begrafenisonderneming. Ongeacht welke crisis: een bloeiende en vooral zeer levendige bezigheid. Zodra bij iemand de dood is vastgesteld, komt een meneer of mevrouw van “de laatste eer” om de nabestaanden te ondersteunen en te helpen bij alle bedrijvigheid die een overlijden met zich meebrengt. Vele mensen profiteren dus van uw en mijn dood. De kistenmaker, de stoffenkoning, de spijkerfabrikant, de autofabrikant en de auto-onderdelenfabrikant, de Shell of andere benzinegigant, de kledingbranche, de tuingereedschappenshop, de Makro die van die lekkere plakcake levert, Douwe Egberts of een van zijn kornuiten, de melkfabriek, de suikerbietenboer en ga nog maar een tijdje door.
Het komt er op neer dat iemand die doodgaat bijdraagt aan het levensonderhoud van vele mensen en dit alles nog voordat hij of zij ook maar één orgaan heeft gedoneerd. De enige die er op achteruit gaan als ze een beetje pech hebben zijn de erfgenamen. Zij die geen verstand hebben van erven (en dat hebben de meeste mensen niet) weten niet dat je nooit een erfenis klakkeloos moet accepteren. Nee, altijd onder beneficiaire aanvaarding. Oftewel: even kijken of de geachte overledene geen schulden had.Afgelopen week stond het nieuws bol van de plotselinge dood van Michaël Jackson. Hoewel ik bepaalde liedjes van hem erg mooi vind, had en heb  ik verder helemaal niets met hem. Mijn gedachten dat zijn kinderen nu op rozen zouden zitten omdat er vast een geweldige erfenis zou zijn, blijkt een foute gedachte te zijn. Ook de kindertjes Jackson zullen onder beneficiaire aanvaarding moeten erven als ze slim zijn. Sommige mensen hebben een gat in hun hand, maar onze Wacko Jacko blijkt geheel geen handen te hebben gehad.  Ik werd er even stil van. Voor een paar protheses is het nu te laat dus heb ik er iets anders op bedacht. Ik schilderde het portret van Michaël op een paar linnen tasjes. Deze kunt u kopen voor 10 euro per stuk. Met deze tasjes kunt u geld ophalen voor de kindertjes van onze Wacko. En met de opbrengst van de tasjes kan ik  ook weer een belegd boterhammetje eten. Tja, de een zijn dood …………

Copyright: © Marieke Lambermont 2012
verhalenbundel